Review: NS-wandeling Sint Pietersberg
Al ruim 40 jaar publiceert Rover wandelroutes in De Reiziger. Maar er zijn nog meer plekken waar de OV-reiziger terecht kan voor een mooie wandeling. NS biedt een verzameling wandelingen aan in samenwerking met Wandelnet, meestal opgebouwd uit bestaande langeafstandspaden. In deze rubriek bekijken we welke wandelingen de moeite waard zijn.
De Reiziger Digitaal editie 2, 2022 | Sanne van Galen

De ENCI-groeve
Foto: Sanne van Galen
Maastricht is voor veel mensen wel even treinen. Maar wat je ervoor terug krijgt is echt een dagje vakantie met deze wandelroute die enorm buitenlands aanvoelt – en dat deels ook is. Voor wie 14 kilometer een beetje kort vindt: de wandeling is makkelijk uit te breiden. Dat is zelfs sterk aan te raden, om de mooiste stukken niet te missen. Voor wie het juist een beetje lang vindt: de route is ook tot 9 kilometer in te korten. En voor wie helemaal niet van wandelen houdt is Maastricht trouwens nog steeds een aanrader!
Sla het centrum niet over!
De route begint op de laatste etappe (of eerste) van het bekende Pieterpad. Zelf had ik deze etappe al eens gelopen maar werd ik minder blij van het lange stuk wandelen door Maastrichtse woonwijken. De NS-wandeling slaat dit deel over: vanaf het station leiden de bekende vlaggetjes je meteen richting centrum. Richting, want voor het centrum buigt het pad al af. Maar ben je wel echt in Maastricht geweest wanneer je niet even het Vrijthof hebt bezocht? De dag niet bent begonnen met een stukje Limburgse vlaai? Na de eerste meters is het dus al tijd om het wandelpad even te verlaten en zeker het centrum van deze mooie stad niet te missen.
Tot het einde
De wandeling gaat door naar de Sint Pietersberg, een heuvel die we hier een berg noemen. Het voelt dan ook als een echte berg, wanneer je over Maastricht uitkijkt. Bovenop de heuvel vinden we het Fort Sint Pieter en de ingang naar de grotten: beide een uitstapje waard voor wie hier een dagvullend programma van wil maken. Lopend langs het fort gaat de wandeling verder over een plateau met paardenbloemenvelden en mooie uitzichten. De wandeling verlaat het Pieterpad maar let op: het is zeer de moeite om dit pad even tot het einde uit te lopen en dan weer terug te keren. Aan het eindpunt (of beginpunt!) van het Pieterpad bevindt zich een heuse ‘skywalk’ met uitzicht op de ENCI-groeve. In de groeve kun je als wandelaar (zonder hond) ook afdalen om dit afgegraven landschap en industrieel erfgoed van dichterbij te bekijken.

OV: station Maastricht is het begin- en eindpunt
Horeca: veel keuze in Maastricht, daarna op de Sint Pietersberg en in de ENCI-groeve (niet altijd open!)
Toiletten: Na het centrum van Maastricht nog openbare toiletten op de Sint Pietersberg (bij kassa attracties), daarna wordt het moeilijk..
Langs de grens
De wandeling gaat verder over GR5 en het wandelnetwerk Limburg. De afkorting GR5 staat voor ‘Grand Route 5’: dit pad loopt namelijk helemaal door tot de Franse Riviera. Niet te verwarren met de andere GR-routes in Zuid-Limburg die dan weer staan voor ‘grensroute’. Overigens is de Maastrichtse GR eigenlijk ook weer een grensroute: hij slingert namelijk voortdurend langs de Nederlands-Belgische grens. Tijdens dit stuk van de wandeling kun je dan ook aardig wat grenspalen spotten in de indrukwekkende Limburgse vergezichten. Terwijl je net een stukje door België wandelt, voel je ook wel dat je in het buitenland bent. Tussen de heuvels, wijngaarden, bruggetjes en waterraden is het net een wandeling door de Ardennen. Maastricht laten we inmiddels een stuk achter ons waardoor het hier ook een stuk rustiger wandelen is.
Terug naar Maastricht
Door het Jekerdal leidt de route weer terug naar Maastricht. Hier wordt nog even het stadspark aangedaan, met de voormalige berenkuil. Sinds 2001 is dit een kunstwerk met de naam Halfautomatische Troostmachine. Het beeld van een droevige beer verderop in dit park herinnert nog aan het verleden. Maak vooral nog even een klein uitstapje naar de oude stadsmuur die hier langs het park ligt, hier bovenop de muur gaat het park gewoon verder. Eenmaal terug in Maastricht kan de dag mooi worden afgesloten op één van de terrasjes. Of in mijn geval: bij een logeeradresje omdat er geen treinen meer reden na vondst van een verdacht pakketje. Want dit soort avonturen horen ook bij treinreizen.