Beroep: ‘Ik ben al bijna 20 jaar gepensioneerd, Wel heb ik veel hobby’s: knutselen voor mezelf en lange tijd met kinderen op de hobbyclub in ons dorp. Dat heb ik gedaan totdat mijn gehoor te slecht werd en mijn man slechtziend.’

OV gebruik: ‘Sinds mijn 60^e had ik vrij reizen en heb ik met mijn zus talloze NS-wandelingen gedaan door het hele land. Heel fijn en gezellig! Nu wandel ik niet meer zo ver, ik ben 82. Mijn dochter woont in het midden van het land en ik gebruik het vrij reizen om haar te bezoeken of om samen een stad te verkennen. Ik woon zelf in Oost-Brabant en zit een uur in de bus naar het dichtstbijzijnde station. Dus het is een hele onderneming. De bus, de trein Eindhoven–Utrecht–Amersfoort en dan nog even de bus. Van deur tot deur ben ik in totaal 3 uur onderweg.

De laatste 1,5 jaar ben ik niet meer met het OV geweest. De combinatie van leeftijd, een bril, twee gehoorapparaten en een mondkapje is wat te veel voor me. Het is gewoon niet te doen en ik ben heel bang om een gehoorapparaat te verliezen door de elastiekjes van het mondkapje. Ik vind het wel heel erg jammer, ik zit graag in de trein.’

Beste OV-ervaring: ‘Een keer had ik iets fout gedaan met het kaartje of met het inchecken. Ik snap nu nog steeds niet wat dat was… De conducteur vertrouwde op mijn goede bedoelingen en ik mocht zonder boete blijven zitten.’

Slechtste OV-ervaring: ‘De deur van de trein ging niet open toen we uit wilden stappen, dus we moesten mee naar het volgende station. Er was echt iets mis met die deur. Een meisje dat bij ons was kwam ertussen met haar rugzak; de banden scheurden af en de rugzak verdween met de trein. Wij moesten naar de kaartautomaat, want we durfden zonder geldig kaartje niet in de trein terug. En daarna hebben we eindeloos gewacht op het perron.’

Wat kan beter: ‘Een treinstation wat dichter bij huis zou fijn zijn, of in ieder geval betere verbindingen naar de stations. Nu reis ik een uur met de bus naar het zuiden om vervolgens met de trein naar het noorden te gaan. Oost-Brabant is een witte vlek wat dat betreft. En ik zal natuurlijk heel blij zijn wanneer de mondkapjes af kunnen en ik weer met de bus en trein durf.’

Rover: ‘Opkomen voor onze belangen. Zeker voor de ouderen, want het wordt wel steeds ingewikkelder. Ik kreeg vorig jaar papieren vrij reizen kaartjes van NS, maar dit jaar weer niet. Dat moet je blijkbaar steeds opnieuw vragen. Heel onhandig, want jonger word ik immers niet!’