Wachten en het openbaar vervoer horen bij elkaar. Het is nu eenmaal onmogelijk om precies op tijd te zijn. Ondanks dat het wel gemakkelijker wordt met alle apps waarop je kunt zien waar de bus of de trein is. Je komt toch altijd iets te vroeg, of iets te laat - en dat laatste liever niet.
Dus wachten we. In hokjes, onder afdakjes, in prachtige wachtkamers uit vroeger tijden, met of zonder verwarming of onder de dichtstbijzijnde boom.
Op veel, vooral kleinere, stations bestaat de wachtlocatie uit een T-vormig bouwsel waar je enige beschutting kunt vinden. Zoals op station Raalte (foto). Banken staan op dit sort stations vrijwel nooit onder het afdak Die staan apart in de regen, of de zon. Er zal wel een reden voor zijn maar die is mij nooit duidelijk geworden.
Je vlijt je in dat bouwwerk tegen zo’n vrolijk roodgeverfde stang. Die zit altijd net te hoog om op te zitten (waarom?). Je hangt dus. Wanneer de wind precies haaks op de wachtruimte staat, dán sta je uit de wind en de regen. Meestal komen wind en de regen echter schuin en is de meest beschutte hoek al bezet. Dus sta je te kleumen tegen een glazen wandje. Bovendien is de ruimte als het regent niet diep genoeg en vang je altijd druppels op je schoenen en broekspijpen, en soms op nog veel meer.
Het zal duidelijk zijn: dit is niet mijn favoriete wachtplek en volgens mij zeker voor verbetering vatbaar. Dus a.u.b. diepere ruimtes, zodat je niet nat wordt en iets om op te zitten graag!
