Met de trein naar Berlijn

Met de filmmuziek van ¨Goodbye Lenin" van Yann Tiersen op de achtergrond schrijf ik over reizen naar Berlijn. De film speelt zich af in voormalig Oost-Berlijn, rondom de Wende. Prachtige film, ontroerend mooie muziek. Binnenkort reis ik voor de 14e keer, sinds 2003, naar Berlijn. Je kunt op verschillende manieren naar Berlijn. Per auto, vliegtuig, bus en trein. Ik geef de voorkeur aan de trein.

De grens over

Vanaf Deventer reis je in iets meer dan 5,5 uur naar Berlijn. Bij Bad Bentheim wordt de NS-loc vervangen door een DB-loc. Het heeft iets ouderwets, iets romantisch. Het markeert dat je de grens oversteekt, iets wat je in Europa nog amper ervaren kunt. Ook ouderwets is dat de trein bij elke lantaarnpaal stopt. Onderweg 11 keer. Er gaan stemmen op om reizen per trein naar Berlijn aantrekkelijker te maken d.m.v. een hogesnelheidstrein. Ik ben tegen. De trein rijdt nu al 200 km per uur. Geniet van het telkens wisselende landschap, zo nu en dan een kasteel op een verre berg. Zie bij het station Wolfsburg de Volkswagenfabriek, één der grootste industriële gebouwen ter wereld. Met de auto duurt het ook, minstens, 5 uur. Met de vliegmachine? Minimaal 2 uur vooraf inchecken, wachten op bagage en de transfer naar het stadscentrum. Er rijdt ook een Flixbus, die doet er ongeveer 8 uur over.  

Spotgoedkoop

De reis is spotgoedkoop. Een retourtje kost 79,80 wanneer je tijdig boekt en je betaalt per reisgezelschap 12 euro voor het reserveren van een zitplaats, daar voorkom je ellende mee. Boven elke zetel kun je zien van waar naar waar de zitplaats is gereserveerd.  Zitplaatshoppers kijken op welke trajecten ze van de zitplaats gebruik kunnen maken, maar worden vaak verjaagd, met hun koffers op zoek naar het volgende traject waar de stoel nog leeg is. Eenmaal in Berlijn aangekomen schaf je een OV-kaartje aan waarmee je, 1, 2 of 3 dagen kunt reizen met S-Bahn, U-Bahn, bus en tram. Ook weer spotgoedkoop. Geen poortjes met incheckpaaltjes, geen oneindig gepiep. Nauwelijks controle. Heel klantvriendelijk. Denk niet dat je zwart kunt reizen. Bij controle krijg je altijd een boete als je niet in het bezit bent van een geldig vervoersbewijs.  

Tips

Ik heb wat tips voor u. Boek een hotel in voormalig Oost-Berlijn. U zult zien dat u op zoek naar leuke plekken vaker in Oost, dan in West terechtkomt.  

Je kunt natuurlijk een hotel boeken met ontbijt, maar hoe leuk is het om elke ochtend een leuk tentje te zoeken voor je ochtendmaaltijd. Begin de dag bij ¨Factory Girl" in de Auguststrasse. Trendy, Vegan, Aan de Kurfursterstrasse is ¨Stammhaus Einstein¨, een ontbijthuis uit vroeger tijden. Zo mooi, zo nostalgisch. De deur klemt al jaren een beetje. Momenteel wordt er gerenoveerd. Hopelijk gauw weer heropend. En ik hoop dat deur nog steeds een beetje klemt.  

Je kunt heel aardig lunchen en ook ´s avonds eten bij ¨de Standige Vertratung¨, Restaurant met boogramen en ingelijste foto's van politici aan de muren, serveert klassieke Duitse gerechten. Ooit zag ik daar een toiletjuffrouw die de gasten in het restaurant uitnodigde om er gebruik van te maken. 

Ga dineren bij Clarchen´s Ballhaus, in de Auguststrasse, in een ouderwetse entourage, Quentin Tarantino nam er een deel van ¨Inglorious Bastards¨ op. Houd u van Grieks.  Taverne Athene aan de Tempelhofer Ufer 12, is een aanrader. Zooo gastvrij, zoo klantvriendelijk. Het was vol, we knikten naar de eigenaar ¨komen andere keer terug¨ Maar zo makkelijk liet de man ons niet gaan. In een oogwenk werd er een tafeltje bijgeschoven. 

Bezoek Markthalle 9 aan de Eisenbahnstr., een oude markthal met tal van alternatieve voedseltentjes, eet verse vis bij ¨Frisch gefischt.¨ 

Fascinerend is een bezoek aan het Tranenpalast, bij station Friedrichstrasse, De voormalige grensovergang tussen Oost- en West-Berlijn, waar mensen afscheid namen tijdens de Koude Oorlog. Het is nu een museum dat de geschiedenis van de Berlijnse Muur en het leven in de verdeelde stad belicht. Beklemmend, dat wel. Je ervaart meer DDR dan in het DDR museum. 

Berlijn is vrediger en wijdser dan London en Parijs. Fietsen door Berlijn is een genot. Geen oneindig getoeter. We steken altijd in de kapel bij de Gedachtniskirche een kaarsje aan voor oma. Oma was dol op Berlijn. Het is er heerlijk stil. Wil je een mooi uitzicht over Berlijn maar vind je de TV toren van 368 meter hoog te hoog? Op het museumeiland stond ooit het Stadsslot, tijdens de Tweede Wereldoorlog verwoest. De DDR bouwde daar het communistisch partijkantoor. Na de wende werd het Stadsslot herbouwd in zijn oorspronkelijke staat aan de buitenkant. Van binnen is het een universiteit. Voor slechts 3 euro kunt u het dak bezoeken en genieten van een prachtig uitzicht¨