Van Fort William naar Mallaig
Een treinreis nog wat noordelijker aan de westkust.
Het was de bedoeling dat we dit traject heen en terug zouden afleggen, maar ook bij Scotrail hapert het kennelijk wel eens: de heenreis was niet mogelijk per trein. Wel was er vervangend busvervoer, maar wij hadden onze eigen touringcar naar Mallaig.
Halverwege het traject ligt Glenfinnan. Onze bus maakt daar een stop waardoor wij een pad bergop kunnen lopen naar een geweldig uitzichtpunt. We zien links een groot meer, voor ons een hoge berg en vandaar naar rechts een hoge spoorbrug met bogen. De spoorbrug bepaalt het uitzicht vanaf de berg waar wij opstaan. Mede dankzij het heldere zomerweer (een uitzondering voor Schotland?) is het een fantastische belevenis. Mallaig is een vissersplaatsje waar rond 1900 deze West Island Railway line werd aangelegd, waardoor de economische bloei van de plaats inzette. De vis kon landinwaarts worden vervoerd en toeristen reisden gemakkelijker naar de kust.
De terugweg kunnen we wel per trein afleggen, ook met Scotrail, door een groen en bomenrijk traject. Deze rit duurt ongeveer 1,5 uur en gaat slechts een enkele keer per dag: goed plannen dus! Je kunt trouwens ook met een stoomtrein dit traject afleggen: de Jacobite. Het hoge spoorviaduct bij Glenfinnan wordt met een omroepbericht aangekondigd en met een vrolijk muziekje tjoekert de trein over de langste spoorbrug van Schotland, die ook bekend is van de Harry Potter films. Achteraf vinden we het een voordeel dat we op de heenweg het viaduct vanaf het uitzichtpunt goed hadden bekeken. De trein is er tenslotte in een paar minuten al overheen.
Terug op het station van Fort William zien we nog een toepasselijke afbeelding op een gereedstaande trein: een Schotse Hooglander.
