Skip to main content
Terug naar Online Magazine

Internationaal

Per trein naar Stuttgart: vertraging en gezelligheid

Frances reisde per trein naar Stuttgart en had wat gezellige ontmoetingen, maar moest wel de nodige vertraging voor lief nemen.

Alleen online  | Juli 2024  |  Frances Carrière

Reizen in Duitsland is door de vele werkzaamheden vaak een uitdaging
Foto: Frances Carrière

 

De laatste jaren ga ik twee keer per jaar naar Sindelfingen: een stadje in de heuvels rond Stuttgart, met aan de ene kant een mooi oud stadscentrum (Altstadt) en aan de andere kant de Mercedesfabrieken. Ik kom daar niet voor de Altstadt met Fachwerkhäuser of de mooie omgeving, maar om mijn broer Jan Willem te bezoeken, die al sinds de jaren zestig van de vorige eeuw daar woont en nu dementeert en in een verpleeghuis verblijft. De reis duurt vanuit mijn woonplaats Hilversum zo’n acht uur: eerst met de sprinter naar Utrecht, dan met de ICE naar Keulen, Frankfurt of Mannheim, vervolgens met de ICE naar Stuttgart en tenslotte met de S-baan naar Sindelfingen via Böblingen. Ik boek altijd minstens een maand tevoren via de Deutsche Bahn: dan kun je een goedkoop ticket, Sparpreis of Supersparpreis, krijgen; dan heb je wel voor de sneltreinen en ICE’s Zugbindung dus moet je de specifiek geboekte trein nemen. 

Kapotte systemen

In mei ben ik er weer geweest. Ik ging om 7.00 uur het huis uit en haalde net de sprinter naar Utrecht, zodat ik in Utrecht rustig de tijd had om een kop thee te halen. Op het perron waar de ICE zou komen was het druk en ik ging alvast op de plek staan waar volgens het vertrekbord de wagon zou stoppen waarin ik een plaats had gereserveerd. De trein kwam kort voor de vertrektijd aan en iedereen werd gemaand snel in te stappen, maar… je kon op de wagons niet zien welk nummer ze hadden omdat het systeem dat het moet aangeven kapot was. Een euvel dat we vaker zien bij de ICE. In de wagons hadden de medewerkers van de DB wel een papiertje met het wagonnummer gehangen, maar de nummers van de zitplaatsen waren niet aangegeven. Ik wilde daarom maar ergens gaan zitten, toen een lange man die bij het raam zat mij zijn plek aanbood en zelf bij het gangpad ging zitten, want, zo zei hij, dan kon hij zijn benen tenminste kwijt.

Omlopen was niet nodig
Foto: Frances Carrière

 

Vertraging maar gezelligheid

We raakten in gesprek en we bleken van alles gemeenschappelijk te hebben: we kenden beide de stad Wuppertal, hij omdat zijn vriendin er woonde en ik omdat ik er als tiener heb gewoond, we hadden beide contact gehad met de natuurbeweging en allerlei andere zaken. Er was eén groot verschil: hij hield zich afzijdig van digitale zaken en bezat geen mobiele telefoon. Ik zou op reis niet zonder smartphone kunnen!  De tijd vloog voorbij en voordat we het wisten moest hij uitstappen in Mönchengladbach om over te stappen op de trein naar Wuppertal.

De trein kwam zoals gewoonlijk te laat aan in Keulen maar omdat ik een ruime overstaptijd had ingepland, haalde ik alsnog de overstap naar Stuttgart in een Intercity die niet zo erg snel ging, maar wel over een mooie route langs de Rijn. Daar sprak ik een Duitser die klaagde over de treinen die altijd maar vertraging hadden. Deze trein kwam dan ook echt veel te laat aan, zodat ik de aansluiting in Stuttgart miste. Dat was niet zo erg: de S-bahn in Stuttgart en omgeving rijdt erg vaak.

Drie jaar vertraging

Als je met de trein in Stuttgart aankomt, moet je een heel eind omlopen om bij de S-Bahn te komen, omdat ze nu al jaren bezig zijn met Stuttgart 21, het megaproject om het huidige kopstation om te bouwen, zodat er ook doorgaande treinen kunnen rijden. Dat project had in 2021 klaar moeten zijn maar ook hier heeft het Duitse spoor vertraging. Ik ontdekte te laat dat ze bij station Stuttgart Hbf nu een shuttleservice hebben om reizigers van het treinstation naar de uitgang naar de stad en de ingang tot de S-Bahn te rijden. Goed om te weten voor een andere keer!

Uiteindelijk kwam ik, moe maar voldaan, rond 17.00 uur in mijn hotel aan: de reis had niet acht, maar tien uur geduurd maar dat zijn we wel gewend in Duitsland. Uiteindelijk heb ik toch een plezierige reis gehad.

Terug naar Online Magazine

Meer internationaal

Meest gelezen artikelen De Reiziger