Voor tijden dat reguliere lijnbussen vooral leeg zouden rondrijden, kunnen belbussen een oplossing bieden. Maar dat gaat niet altijd goed.
Familielid M., slecht ter been, wilde op zondagochtend naar het zwembad met Syntus Flex, vanaf halte W. Vooraf weet je niet of de bus van links komt of van rechts. Het haltepaar ligt ongeveer 70 meter uiteen. Als de bus bij de ene halte stopt, heeft de chauffeur de andere al achter zich liggen. Van de twee haltes heeft alleen die in de richting van het zwembad een abri.
De rit was bijtijds geboekt en bevestigd. Maar op de afgesproken tijd kwam er geen bus. Na een klein halfuur wachten belde familielid de reserveringslijn: wanneer komt die bus? Het antwoord: niet – die rit is vervallen. Hadden jullie dat niet even kunnen melden, jullie hebben toch mijn nummer? Nou nee, daarvoor is het systeem niet ingericht. Wanneer kan ik dan met de bus mee? Over een half uur; zal ik die voor u boeken? En zo geschiedde.
Nóg een halfuur, en toen verscheen inderdaad de bus. Helaas aan de verkeerde kant. Het familielid bij de abri werd niet opgemerkt. En bij de halte voor de andere richting stond niemand, zodat de chauffeur doorreed. Familielid belde prompt de reserveringslijn en vroeg of die bus alsjeblieft terug kon komen. U snapt het al: de telefonist kan geen busjes terug laten rijden. Zó flexibel is Flex nu ook weer niet. En zo reed deze flexibele dienstverlening zijn doel voorbij.
