Vereniging
Rover in beweging
Als reiziger brengen we de nodige uurtjes rijdend door, maar de benen strekken is op zijn tijd ook nodig. Eens per jaar organiseert een vrijwilliger binnen Rover een wandeling over een voormalig spoortracé. Dit keer nam Gerrit een groep van 21 enthousiaste wandelaars mee over het tracé van de OLDO-lijn tussen Deventer en Wesepe.
Editie 4, 2025 | Marloes Hofstede

Rover-wandelaars voor station Eikelhof
Foto: Gerrit Bakkenes
De OLDO-lijn
De Overijsselsche Lokaalspoorwegmaatschappij Deventer–Ommen (OLDO) werd in 1910 geopend. Aanvankelijk reden er vijf treinen per dag tussen Deventer en Ommen, maar dit aantal nam in de loop van de jaren af. De plaatsen die door de lijn werden bediend hadden geen grote inwonersaantallen of belangrijke fabrieken, waardoor de reizigersaantallen tegenvielen. Ook de concurrentie met de bus hielp niet mee. Toen in de jaren dertig een grote bezuinigingsronde kwam viel voor veel lokaalspoorwegen het doek; zo ook voor de OLDO. Op 14 mei 1935 reed de laatste trein van Ommen naar Deventer.
De OLDO telde in totaal 5 stationsgebouwen buiten Deventer en Ommen. Alleen Raalte is hiervan nog een bestaand station. De gebouwen van de stations Eikelhof en Wesepe zijn bewaard gebleven en dienen nu als woonhuis; de overige gebouwen zijn afgebroken.

Monument Wesepe
Foto: Marloes Hofstede
De wandeling
Op 23 augustus verzamelden de wandelaars zich op station Deventer in de Stationshuiskamer. Hier was voor koffie en iets lekkers gezorgd, waarna de hele groep onder leiding van Gerrit naar het ‘zakspoor’ vertrok. Dit was een kopspoor aan de noordzijde van het perron, vanwaar de OLDO-treinen vertrokken. Nu zijn de sporen verdwenen en vervangen door bloemperken, maar de perronkappen verraden de positie nog.
Na deze start werd bus 165 naar Raalte genomen. De buschauffeur uitte enige verbazing over het aantal instappers op deze normaliter rustige zaterdagochtend. Bij halte Frieswijkerweg stapten we uit, waarbij direct werd geconcludeerd dat de halte allesbehalve toegankelijk kon worden genoemd. Aan de overzijde van de weg doken we het bos in om de wandeling te starten. Het duurde even voordat we op het voormalige tracé stonden, maar tot die tijd slingerden we ons door mooie landgoederen en bossen. Na zo’n 4 kilometer bevonden we ons op het tracé, nog enigszins herkenbaar aan de iets verhoogde en compleet rechte weg.
Aan het einde hiervan bevindt zich het voormalige station Eikelhof, inmiddels een woonhuis. Van de bewoner Joep hadden we toestemming om even op het terrein rond te kijken en vooral de achterkant van het huis te bewonderen. Hier is de naam van het station nog in mozaïek zichtbaar. Een mooie locatie voor een groepsfoto.

Het Oude Spoorpad
Foto: Marloes Hofstede
Gastvrijheid
We vervolgden onze wandeling via het toepasselijke Oude Spoorpad. Hiermee liepen we richting Wesepe en zagen we de achterzijde van het oude station Wesepe liggen. Terwijl we daar met de hele groep stonden te kijken kwam de huidige bewoonster naar ons toe om te horen waarom we zoveel interesse in haar woning toonden. Na het horen van ons verhaal werden we uitgenodigd om mee te lopen en het huis van dichtbij te bekijken. Het blijkt al een aantal generaties in de familie te zijn en er zijn verschillende details van het station in ere gehouden of hersteld.
Na een korte en spontane rondleiding vervolgden we onze weg Wesepe in. Hier is een monument voor de verdwenen spoorlijn ingericht, gelegen aan het Oude Spoorpad. Hier werd met het meegebrachte meetlint nog even gemeten welke breedte het spoor had en of het monument de kloppende afmetingen heeft (wat zo bleek te zijn).
Ter afsluiting werden we ontvangen in het Wapen van Wesepe, waar ons een heerlijk lunchbuffet wachtte. Erg welkom na ruim 10 kilometer wandelen en ook hier werden enorm gastvrij ontvangen. Een mooie afsluiting van een fijne wandeling.
Treinuitval
Omdat de bus in het weekend maar eens per uur rijdt was ook de terugreis collectief. Met een vertraging van 11 minuten kwamen we aan op station Deventer, om getrakteerd te worden op uitgevallen treinen vanwege een bermbrand. Ook dit zagen we maar als een passende afsluiting van een Rover-activiteit.
Enthousiast geworden over zo’n wandeling? Houd de communicatie volgend jaar in de gaten, want ook in 2026 willen we weer een wandel-excursie organiseren!