Samenwerking gevraagd

Lang geleden was samenwerking in het openbaar vervoer geen probleem, omdat NS de enige spoorwegmaatschappij van Nederland was en de meeste streekvervoerders eigendom waren van NS. Door de invoering van pseudomarktwerking zijn er samenwerkingsproblemen ontstaan. Tussen NS en ProRail, tussen de aannemers en ProRail, tussen NS en de andere railbedrijven, tussen de busbedrijven onderling, tussen NS en de streekvervoerders en tussen de stads- en streekvervoerders. Ook Rijk, Provincies en stadsgewesten kibbelen teveel over het openbaar vervoer.

Reizigers hebben er last van. Door het gebrek aan samenwerking is de OV-chipkaart een bron van ellende voor veel reizigers. Door het gebrek aan samenwerking is er een tarievenchaos ontstaan en is een reis met meerdere vervoerders een dure aangelegenheid geworden. Door het gebrek aan samenwerking is het populaire sterabonnement gesneuveld. Door het gebrek aan samenwerking heeft een reiziger van Schiphol naar zijn huis of hotel ten minste twee kaartjes nodig. Door het gebrek aan samenwerking worden de streekvervoerders niet gewaarschuwd als de treindienst uitvalt. Door het gebrek aan samenwerking vinden reizigers op stations vaak geen informatie over aansluitend vervoer.

Goede voorbeelden van samenwerking zijn 9292 en de OV-fiets. 9292 is een begrip voor de reizigers. Van de OV-fiets zijn vorig jaar 1,2 miljoen exemplaren verhuurd. Randstadrail in Zuid-Holland bewijst dat samenwerking loont: het aantal reizigers is spectaculair gestegen tussen Den Haag en Rotterdam. Hetzelfde geldt voor de Zuidtangent (tegenwoordig bekend als R-net) waar overheden goed samenwerkten om een perfecte busverbinding te realiseren tussen Amsterdam Zuidoost, Amstelveen, Schiphol, Hoofddorp en Haarlem.

Het welzijn dezer wereld berust op samenwerking. Dat geldt bij uitstek voor het openbaar vervoer. Kortom: staak het gedoe en werk samen. De reizigers zullen de auto verlaten en blij het OV gaan benutten.

Arriën Kruyt
Voorzitter Rover