Reizen in de Randstad met de OV-chipkaart

Een politicus had mij gevraagd om een excursie te regelen om praktijkproblemen te laten zien. Hij had een OV-chipkaart aangeschaft en werd vergezeld door twee jonge medewerkers. We troffen elkaar op Den Haag Centraal, in de mooie ruimte waar NS en HTM loketten delen. Ik stelde voor om naar Leidschendam-Voorburg te reizen. Er is veel informatie voorhanden in het station, maar noch hij noch ik konden ter plaatse de goede informatie vinden.  De jonge medewerkers gingen onmiddellijk de iPhone raadplegen en ontdekten wel Voorburg  ’t Loo maar niet Leidschendam-Voorburg. Na enige tijd ontdekten zij dat we lijn E moesten hebben. Maar waar gaat lijn E? Geen enkel bord binnen zichtafstand op Den Haag Centraal wijst de weg naar lijn E. Wat is overigens lijn E in Den Haag?

In Leidschendam-Voorburg stelde ik voor om terug te reizen naar Den Haag Laan van Nieuw-Oost-Indië. Dan doen zich twee mogelijkheden voor: terug met lijn E of met een tram. We kozen voor de tram omdat die het eerste ging. Iedereen zocht zich wezenloos om een incheckpaal te vinden en men spoedde zich het perron op. Ik heb hen tijdig gestopt en verteld dat bij de tram de paal niet op het perron maar in het voertuig is.

Bij het uitstappen op Laan van Nieuw-Oost-Indië ging het bij mij mis. De paal in de tram weigerde dienst.  Dat betekent dat er 4 Euro wordt afgeschreven. Een zogenaamde onvolledige transactie. Ik heb echt niet de tijd om die 4 Euro terug te vorderen. Leuk voor de HTM.

Vanaf Laan van Nieuw-Oost-Indie zijn er drie mogelijkheden om naar Den Haag Centraal te reizen: met de NS-trein, met lijn E van de RET of de tram van de HTM. We gingen kijken in de stationshal. In de stationshal was alleen maar informatie over NS-treinen te vinden. Het station is van NS en dus….

We waren in Den Haag Centraal aan koffie toe. Maar waar kun je rustig koffie drinken in Den Haag Centraal? De Starbucks was vol en in de Julia is geen zitgelegenheid. We vonden een tent waarvan de naam mij ontschoten is. De medewerkers van de politicus zaten op een soort modieuze boomstammen en wij op een bank.

Gevraagd werd naar mijn verdere voornemens.  Ik stelde voor om naar Leiden te gaan. Prima plan, maar toen mislukte het inchecken van de politicus tot tweemaal toe. Hij ging onvervaard naar een NS-dame in een hokje. Die wist het antwoord: eerst de kaart activeren bij een NS-automaat. Dit lukte met enige moeite met mijn hulp. Intussen was één van de medewerkers van de politicus vijf minuten bezig om een buitenlandse mevrouw de mysteries van ons OV-chipkaartsysteem te onthullen.  Er stonden meer ontredderde mensen bij de automaat en geen NS-er om ze te helpen.

De trein naar Leiden was inmiddels vertrokken. In Leiden aangekomen hebben we door de mooie tunnel met de winkels gelopen en vastgesteld dat dit de natuurlijk looproute is naar het Academisch Ziekenhuis. Niet afsluiten dus. We bekeken het busstation, waarvan de aanwijsborden het al lang niet meer doen en de prachtige fietsenstalling, waar een vriendelijke meneer vroeg wat we zochten.

Bij het afscheid in Leiden zei één van de medewerkers:  “Arriën, ik dacht dat ik als ervaren OV-gebruiker geen fouten zou maken met de OV-chipkaart, maar het ging toch een paar keer bijna fout”. De politicus stuurde ’s avonds per mail een bedankje. Hij is geheel overtuigd van de noodzaak van single check in /check out.

Arriën Kruyt
Voorzitter Rover