Spoedreparaties

Dit is een nieuw woord voor de regelmatige treinreiziger. Het woord dook de afgelopen maanden al een paar keer op, toen de treindienst in de Schipholtunnel werd stil gelegd. De afgelopen week werden spoedreparaties een begrip. De treindienst raakte verstoord tussen Zwolle en Meppel, in Rotterdam en in Den Haag. Het gevolg waren veel uitgevallen treinen. De hele komende week rijden er minder intercity’s tussen Utrecht en Den Haag. Is dit nog een spoedreparatie?

We kenden al buitendienststellingen, sein- wissel- en stroomstoringen en daar worden nu spoedreparaties aan toegevoegd. Het komt voor de treinreiziger allemaal op hetzelfde neer: de trein rijdt niet.

De taak van ProRail is om er voor te zorgen dat het spoor beschikbaar is. Daar slaagt ProRail niet in. Het aantal buitendienststellingen neemt toe en zal blijven toenemen. Het aantal sein-, wissel- en stroomstoringen neemt niet af, ondanks de belofte van de directie van ProRail van nul (!) vermijdbare storingen in 2015. En ik voorspel bij dezen: het aantal spoedreparaties zal toenemen. Het is gewoon te makkelijk voor ProRail om de treindienst stop te zetten. Voor alle duidelijkheid: de Staatssecretaris heeft niet de bevoegdheid om het aantal buitendienststellingen te beperken of het aantal noodreparaties.

ProRail heeft bovendien ogenschijnlijk een ijzersterk argument: veiligheid. Wie kan er tegen veiligheid zijn? Toch deugt het argument feitelijk niet. Er vallen bijna 700 doden per jaar in het wegverkeer en één dode per tien jaar op het spoor. En hoe veilig is het als na een ontsporing in Hilversum het nodig is om 500 wissels te controleren? Dat duidt er op dat ProRail niet weet wat de kwaliteit van zijn eigen spullen is.

Moet ProRail echt een nieuwe concessie krijgen? Kunnen we niet beter een Zwitsers bedrijf vragen om het Nederlandse spoor te beheren?

Arriën Kruyt
Voorzitter Rover