Blog: landelijke papieren buskaart wordt gemist

Buschauffeurs zijn de tientallen verschillende losse kaartjes beu, laat FNV Bondgenoten in het Algemeen Dagblad weten. Sinds het afschaffen van de strippenkaart zijn chauffeurs en reizigers teruggeworpen naar de situatie van voor 1980: iedereen zijn eigen losse kaartje. Dit kan voor absurde situaties zorgen op plekken waar meerdere vervoerders rijden waarvan de één een duurder kaartje verkoopt dan de ander. In tegenstelling tot wat veel vervoerders lijken te denken bestaan er nog altijd erg veel mensen die niet voorafgaand aan een reis een weloverwogen keuze maken tussen Connexxion en het GVB, maar gewoon met “de bus” naar het Rijksmuseum wensen te reizen. En dan is een los kaartje bij de ene vervoerder dus duurder dan bij de andere. Wie bewust danwel onbewust uiteindelijk met het GVB naar het museum is gereisd zal met het aangeschafte kaartje op de terugweg ook niet de Connexxion-bus in mogen, wat andersom ook geldt natuurlijk. Prijsverschillen kunnen enorm oplopen. Een reis van Dordrecht naar Rotterdam kost bij de RET €3 en bij Arriva €8. Op papier zal het er bij iedere vervoerder allemaal prima uitzien, maar in de praktijk voelen reizigers zich hierdoor nogal eens beetgenomen en zijn er buschauffeurs die vervolgens een scheldkanonnade naar het hoofd krijgen.

Rover heeft er altijd voor gepleit naast de OV-chip een papieren kaartsysteem in de voorverkoop en op de bus te houden. Dat er nog steeds behoefte is aan papier bewijst ook de klacht van FNV dat buschauffeurs ironisch genoeg sinds de komst van de OV-chipkaart nog steeds met lades vol contant geld door de verkoop van papieren kaartjes rond moeten rijden. Voor zowel bus als trein zullen er altijd reizigers zonder OV-chipkaart zijn. Stel je wilt als incidentele  reiziger een keer met de bus naar de stad. Je moet dan eerst op zoek gaan naar de plaatselijke OV-chipkaartkaartdealer, hier €7,50 neerleggen voor de aankoop van een leeg pasje, daar nog eens €4 aan saldo opladen voor een reisje van misschien in totaal 3 euro. Hoeveel eenvoudiger is het dan om een los kaartje in de bus te kopen, en gelukkig is dit nog steeds mogelijk. Maar de papieren vervoersbewijzen zijn slachtoffer van de decentralisering geworden en passen nu nog enkel binnen het hokje van hun vervoerder of concessie. Dat sommige concessiehouders daarbij al hun aandacht lieten opslokken door de OV-chip bewijst stadsregio Amsterdam, die heeft nagelaten een uniform papieren kaartje te eisen dat bij iedere vervoerder binnen de stad geaccepteerd wordt. Iets dat bij hoofdsteden in het buitenland volstrekt normaal is en waar Rover-Amsterdam dan ook al tijden op aandringt.

En dan nog iets: een reiziger die een dagkaartje wil kopen, kan landelijk kiezen tussen meer dan 30 soorten dagkaart(product)en, waarmee hij netjes binnen de concessiegrenzen dient te blijven. Het wordt hoog tijd dat er een landelijke dagkaart wordt heringevoerd. Gewoon, op papier én digitaal. Tegen het tarief van een regionale dagkaart, want heel Nederland met de bus doorkruisen zal toch niet in één dag lukken.

Kortom: het wordt tijd dat er wordt nagedacht over hoe het anno bijna-2015 weer wat makkelijker kan worden gemaakt voor incidentele reizigers, niet-chipgebruikers én OV-personeel. Zoals in de tijd van de strippenkaart twee 8-strippenkaarten als dagkaart konden worden gekocht. Zoals in de tijd van de strippenkaart de reiziger binnen de aangegeven tijd ongelimiteerd kon overstappen, ongeacht welke logo er op de bus stond. FNV pleit terecht voor herinvoering van een uniform papieren kaartsysteem met overstaprecht. Dat betekent heus niet dat de strippenkaart moet terugkeren, maar dat ding was eigenlijk wel bijzonder handig.

Lees hier het Zwartboek losse kaartverkoop OV van FNV Bondgenoten

Sanne van Galen
Woordvoerder Rover