Blog: Hogere zwartrijdersboetes tegen geweld?
De Tweede Kamer wil afschrikwekkend hoge boetes voor zwartrijders in het OV om geweld tegen te gaan, zo werd vanochtend bekend gemaakt. Op Twitter wordt vol ongeloof gereageerd. Het probleem ligt toch bij geweldplegers, toch niet bij zwartrijders op zich? Nu zul je misschien denken dat alle zwartrijders op zich een probleem zijn. In de praktijk echter bestaat er volgens de definitie van vervoersbedrijven nogal een breed spectrum aan zwartrijders. Bijvoorbeeld die ene incidentele reiziger die niet begreep dat het Kruidvat-kaartje bij Connexxion niet, maar bij NS wél moet worden ingecheckt. Die toerist die dacht een papieren kaartje te kopen maar daarmee nog had moeten inchecken. Die student die tijdens de geldigheidsperiode van de studenten-OV vergat in te checken. Of de OV-jaarkaarthouder die niet door had dat je bij de sneltram op het perron moet inchecken in plaats van in de tram… In de ogen van de meeste vervoerbedrijven zijn dit (ook) zwartrijders. Moeten die straks allemaal met hoge boetes worden geconfronteerd omdat 0,0002% van de reizigers niet met de handen van het personeel af kan blijven?
Want het gaat uiteindelijk natuurlijk om incidenten; om precies te zijn 2 incidenten per dag, op ruim een miljoen reizigers. Wel 2 heel ernstige incidenten die gewoon niet plaats mogen vinden. Incidenten met rotte appels die bereid zijn een conducteur te mishandelen vanwege een boete van 35 euro, of om maar geen treinkaartje van hooguit een paar tientjes te hoeven kopen. De vraag is: worden dit soort mensen minder gewelddadig als ze een nog hogere boete krijgen opgelegd? Of zien ze dan alleen nog maar meer reden om de conducteur de stuipen op het lijf te jagen? Ik vraag me af hoe het personeel dit zelf ziet. Voor notoire zwartrijders zijn al de nodige afspraken zoals justitiële vervolging of een treinverbod. Wat voegt een in bedrag oplopende boete hier nog toe?
Waar betaalde diensten zijn, zullen er altijd mensen bestaan die proberen hier niet voor te betalen. En waar niet-betalende mensen zijn, zal er ook wel in een aantal gevallen agressief tuig tussen zitten. De vraag is of dit ooit tegen te gaan is. Utopisch wordt gesproken over “als straks de poortjes dicht zijn”, maar in het eindbeeld wordt nog geen 20% van alle stations afgesloten met poortjes. Poortjes die zich ook nog vrij makkelijk laten intrappen, of die gepasseerd kunnen worden door achter de voorganger aan te glippen. Vergeet niet, het gaat hier om die 0,0002% van de reizigers die bereid zijn tot geweld om maar niet te hoeven betalen.
Laat niet alle reizigers de dupe zijn van die 0,0002%. Laten we ons beperken tot het probleem: agressie en geweld. Dit dient zeker zwaar bestraft te worden. En voorkomen te worden. Maar boetes en poortjes zijn geen vervanging voor menselijke aanwezigheid. Mensen zoals spoorwegpolitie en voldoende personeel, juist ook bij afgesloten poortjes! En misschien dat onder die andere 99,9998% van de reizigers ook mensen bereid zijn een helpende hand toe te steken. Hier bestaat zelfs al een handige app voor.
Sanne van Galen
Woordvoerder Rover
