Blog: Afscheid Sharon Dijksma
We wisten al sinds de verkiezingen voor de Tweede Kamer dat Sharon Dijksma zou vertrekken als Staatssecretaris. Dankzij een lang slepende kabinetsformatie kon ze nog maanden doorgaan. En doorgegaan is zij tot het laatste moment. Zoals ze zelf zei: “de begroting is goedgekeurd door de Tweede Kamer en daarom kan ik doorwerken”. Ze lag overigens goed in de Tweede Kamer. Daarin onderscheidde zij zich van haar voorganger. Wilma Mansveld was van goede wil en kende haar dossiers maar miste het gevoel en de juiste toon in haar omgang met de Tweede Kamer. Sharon Dijksma had snel grip op de OV-wereld en maakte duidelijk dat zij aan het stuur zat.
Als voorzitter van Rover had ik regulier overleg met haar en gingen we samen op reis. Het bleek dat zij zelf vanuit Twente jarenlang naar Den Haag met de trein was gereisd. Bij onze eerste gezamenlijke treinreis naar Schiphol en het station Laan van Nieuw Oost-Indië ging haar twaalfjarige zoon mee. Hij was kennelijk met treinreizen opgevoed en hij reisde vandaar zelfstandig naar huis terug. Het overleg met haar was altijd plezierig. Ze kende de hoofdlijnen van haar dossiers en kon aangeven waar de politieke voetangels en klemmen zaten. Een keer had ze haar stukken niet bij zich en vroeg zij aan mij of ik de bespreking wilde leiden. Dat duidde op wederzijds vertrouwen en respect.
Zij had milieu in portefeuille en dat bood haar de kans actief mee te doen met de grote klimaatconferentie in Parijs. Volgens insiders heeft zij daar goed werk verricht. De treinreis naar Parijs in een daarvoor gehuurde Thalys bood mij de mogelijkheid om ontspannen met haar van gedachte te wisselen. Mijn kritiek dat Infrastructuur en Milieu geheel gescheiden werelden waren binnen hetzelfde departement nam zij ter harte. Zij heeft er eigenhandig voor gezorgd dat er forse bedragen beschikbaar kwamen om de fietsenstallingen bij grote stations te verbeteren. Zij zag kans om de gemeenten en de provincies mee te laten betalen en dat laatste is een bestuurlijke prestatie van formaat. Zij heeft hiermee de trend gezet dat verbeteringen in het OV een gezamenlijke verantwoordelijkheid vormen van Rijk, Provincies en Gemeenten.
Haar aanwezigheid als Staatssecretaris van I en M was kort, nog geen twee jaar, maar effectief. Het spoor is geen hoofdpijndossier meer. Sharon, bedankt!
Arriën Kruyt,
Voorzitter